ගෙවෙන තුරු පන්හිද
ඇමුණුවෙමි සියක් පද
එහෙත් කිනම් අරුමද
බොදවීය ඒ සියල් පද
බොද කලේ ඒ කවිපද
දෙනෙතින් ගැලු කදුළු කැට
නොකලෙමි කිසිදු වරදක් මම
කදුළු දුන්නේ නුඔයි සකිසද
දෙනෙත රිදවන කදුළු කැට
ගලායයි නම් මක් කරන්නද
තුන්හිතේ දුකත් අරගෙන
කදුළු වැටුනා කවි පෙලක් අතරට
නියමයි....
ReplyDelete