"ඇත්තටම උඹට පිස්සුද මෙච්චර හොද කොල්ලෙක් අතාරින්න... මට කියපන් මොකද්ද හේතුව?"
ශානි මගෙන් එහෙම අහද්දි මම කල්පනා කලේ ඇත්ත කියම්දෝ නොකියම්දෝ කියලා.. තවත් මේ දුක හිතේ තද කරන් ඉන්නවට වඩා කාට හරි කිවොත් හොදයි කියලා හිතුන නිසාම අන්තිමේදී ඇත්ත කියන්න හිත හයිය කරගත්තා.. ඒත් මං මොනවා කියන්නද කියලා තවමත් වචන ගලප ගන්න බැරි වුන හින්දා මම හෙමින් බෑග් එක ඇරලා ඒකේ තිබුන ෆයිල් එක ශානි අතට දුන්නා...
එයා අහපු ප්‍රශ්නෙට මීට වඩා හොද උත්තරයක් දෙන්න මම දැනන් උන්නෙ නෑ.. ෆයිල් එක දිහා බලන් හිදපු ශානිගේ ඇස් වලට කදුළු පිරෙනවා.. හෙමින් ඔළුව උස්සලා එයා මං දිහා බලන් හිටියේ මට මොනවා කියන්නද කියලා හිතා ගන්න බැරිව වෙන්න ඇති.
“මේක බොරුවක් නේද නිසලි”
“බොරුවක් වුනානම් මං කොච්චර සතුටු වෙනවද? ඒත් ඒ සතු‍ට මට උරුම නෑ”
ඔයා කවද්ද මේක දැන ගත්තේ?
“දැන් මාසයක් විතර..............දැන්වත් මං කලේ හරි දෙයක් කියලා පිළිගන්නවද” මං එහෙම ඇහුවේ ශානි මට අනන්තවත් බැනපු නිසා.....
"උඹ හිතනවද මෙහෙම දෙයක් වුනා කියලා ආලෝක අයියා උඹව අතාරියි කියලා? එයා උඹව තවත් ආදරෙන් බලා ගනී.................."
"මම ඒක දන්නවා ශානි... ඒත් මං කොහොමද ඒ ජිවිතේ එක්ක සෙල්ලම් කරන්නේ...... මම එයාගෙන් ඈත් උනාම එයාට පුළුවන් වෙන කෙනෙක්ට ආදරේ කරන්න.......මගේ ජිවිතේට ලං වෙලා එයා විනාශ වෙනවා දකිනවට වඩා වහ ටිකක් බීලා මැරෙන එක සැපයි........"
"මේක ආලෝක අයියා දන්නවද?"
"අනේ නෑ දන්නවනම් මට කීයටවත් එයාගෙන් ඈත් වෙන්න දෙන්නෙ නෑ............. ඔයා එයාට කියන්නේ නෑ කියලා මට පොරොන්දු වෙන්න........"
ශානිගේ අත අරගෙන මගේ ඔළුව උඩින් තියා ගත්තේ පොරොන්දු කරවගන්න ඕන නිසායි.......
"මට බෑ බොරු කියන්න..... ආලෝක අයියා දුක් විදිනවා... අඩනවා.. කොල්ලෙක් ලේසියෙන් අඩන්නේ නෑ නිසලි......ඒත් උඔ නිසා එයා ඒ තරම් දුක් විදිනවා.. එයාව දාලා ගියොත් ඒ ජිවිතේ විනාශ වෙයි........."
"මං දැන් දාලා නොගියත් ලගදිම මට එයාව දාලා යන්න වෙනවානේ.......... "
ඇස් වලින් උතුරන කදුළු හිර කර ගන්න ගමන් මම එහෙම ඇහුවේ වෙන දෙන්න උත්තරයක් නැති වුන නිසා.......
"මම කොහොමද ශානි ඒ ඇස් දිහා බලාගෙන කියන්නේ ඔයාගේ චූටි මැරෙන්න යනවා කියලා........ මම කොහොමද කියන්නේ මට පිළිකාවක් කියලා........................"
හොඳින් පද ගලපලා තියෙනවා මිතුරියේ........
ReplyDeleteවන් සීරෝ සීරෝ බ්ලොග් එකට ලියන්න හිතුවේ නැද්ද?
:( mmmmm
ReplyDelete